جزئیات سوال
پاسخ ها
موسسه حقوقی یگانه عدل آفرین - محمد غلامی
۱۳۹۲/۰۵/۱۳ ۱۹:۵۵:۰۴
سلام و عرض ادب
برای تشخیص صلاحیت و جواز ازدواج و یا حق تمتع ازدواج زن با مرد، که در فقه از آن به جواز یا عدم جواز و در حقوق به اهلیت تمتع تعبیر می شود، باید مقررات مذهب هرکدام از زن و مرد را نسبت به شخص پیرو آن مذهب ملاحظه نمود و درصورتی زن و مرد می توانند با همدیگر ازدواج نمایند که هرکدام طبق مقررات مذهب خود اهلیت تمتع ازدواج با دیگری را داشته باشند و طبق مقررات مذهب و کیش خود از ازدواج با دیگری ممنوع نباشد. بنابراین مقررات حاکم بر قابلیت ازدواج یا اهلیت تمتع ازدواج با دیگری، قانون و مقررات مذهبی هرکدام از زن و شوهر است.
در مورد این موضوع که نکاح بر طبق قانون کدایم یک از زن یا مرد قابل انعقاد است، اگر دو مقررات قابل جمع باشد و بتوان بین آن دو جمع نمود باید بین دو مقررات جمع نمود، و مقررات جامع الشرایط تر را بر نکاح حاکم دانست.مثلا همانطور که اشاره نمودید طبق مقررات فرق اهل سنت، شهاده حداقل دو مرد شرط صحت نکاح است.درصورتی که این شرط رعایت نشود نکاح صحیح نیست(قلعه جی، 2003، ص 728 و بدران، بی تا، ص 61)؛ولی طبق مقررات فقه شیعه اثناعشری یا جعفری، شهادت شهود برای صحت نکاح ضروری و لازم نیست بلکه مستحب است(انصاری، 1415 ق، ص 92 و 32؛طباطبایی، 1420، ص 46 و 45 و شهید ثانی، 1368، ص 70).دراین گونه موارد باید بین دو مقررات جمع نمود و نکاح را بر طبق مقررات کامل تر، یعنی مقررات مذهبی که شرایط بیش تری را لازم می دارد، منعقد نمود؛
و اما در مورد شرایط تعیین وراث و سهم آنها، در ماده واحده، مقررات مذهب مورث صالح محسوب شده و در بند 2 آن مقرر است:«...2-در مسایل مربوط به ارث و وصیت عادات و قواعد مسلمه متداوله در مذهب متوفا»
با توجه به نکات ذکر شده در صورتی که ازدواج صحیح واقع شده باشد، بر اساس قانون متبوع مذهب زوج که شیعه است، یکی از وراث زوجه می باشد و هیچ مانعی برای رسیدن او به این حق وجود ندارد.
برای کسب اطلاعات جامعتر در این مورد به لینک زیر مراجعه بفرمایید.
http://www.humanitiesportal.com/FA/ArticleView.html?ArticleID=75353&SubjectID=4618
موفق باشید